Onbegrensd schilderen

“Van het padje is zo gek nog niet”

Ik denk dan meteen; “van het padje af de grens over”,

en herinner me mijn afstudeeronderwerp

dat ging over het creatieve proces

en hoe je als kunstenaar nog iets toe te voegen zou hebben

aan alle kunst die er al is? (Een vraag die me letterlijk gesteld werd tijdens mijn studie aan de HKA Arnhem)

De zoektocht naar mijn authenticiteit was begonnen.

Ik las bij Milan Kundera: “Grens”

“Er was maar zo weinig, zo oneindig weinig nodig om jezelf terug te vinden aan de andere kant van de grens waarvoorbij niets nog zin had: liefde, overtuigingen, geloof, geschiedenis. Het hele mysterie van het menselijk leven hing af van het feit dat het zich afspeelt in de onmiddellijke nabijheid van en zelfs in direct contact met die grens, dat het daarvan niet kilometers gescheiden is, maar nauwelijks een millimeter…”

Van het padje af. De grens over. De grens van de conventies.

Naar daar waar nog niemand geweest was, niet in gedachten, niet in gesprek, geschrift, geschilder ..

Naar daar waar alles nog mogelijk was. Is.

Durven.

Terugkomen met nieuwe beelden.

Communiceren erover.

En beseffen dat deze grens niet alleen in ruimte maar ook in tijd

alsmaar overgestoken wordt om te komen tot nieuwe gedachten, ideeën, beelden, invulling van onze toekomst, onze motivatie.